ساختمان سبز ساختمانی است که در طراحی، ساخت یا بهره برداری، اثرات منفی را کاهش داده یا حذف می کند و می تواند تأثیرات مثبتی بر آب و هوا و محیط طبیعی ما ایجاد کند. خانه های سبز منابع طبیعی گرانبها را حفظ کرده و کیفیت زندگی ما را بهبود می بخشد.
تعدادی ویژگی وجود دارد که می تواند یک ساختمان را “سبز” کند. این شامل:
- استفاده بهینه از انرژی، آب و سایر منابع
- استفاده از انرژی های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی
- اقدامات کاهش آلودگی و زباله و امکان استفاده مجدد و بازیافت
- کیفیت هوای محیط داخلی خوب
- استفاده از مواد غیر سمی، اخلاقی و پایدار
- توجه به محیط در طراحی، ساخت و بهره برداری
- توجه به کیفیت زندگی ساکنین در طراحی، ساخت و بهره برداری
- طرحی که امکان سازگاری با محیط در حال تغییر را فراهم می کند
هر ساختمانی می تواند یک ساختمان سبز باشد، خواه یک خانه، یک اداره، یک مدرسه، یک بیمارستان، یک مرکز اجتماعی یا هر نوع ساختار دیگری باشد، مشروط بر اینکه دارای ویژگی های ذکر شده در بالا باشد.
با این حال، شایان ذکر است که همه ساختمانهای سبز یکسان نیستند و باید هم نباشند. کشورها و مناطق مختلف دارای ویژگیهای متنوعی مانند شرایط اقلیمی متمایز، فرهنگها و سنتهای منحصربهفرد، انواع ساختمانها و سنین مختلف، یا اولویتهای زیستمحیطی، اقتصادی و اجتماعی گسترده هستند که همگی رویکرد آنها را به ساختمان سبز شکل میدهند.
مزایای ساختمان های سبز
در سرتاسر جهان، شواهدی در حال افزایش است که نشان میدهد ساختمانهای سبز مزایای متعددی به همراه دارند.
آنها برخی از مؤثرترین ابزارها را برای دستیابی به طیف وسیعی از اهداف جهانی، مانند رسیدگی به تغییرات آب و هوا، ایجاد جوامع پایدار و پر رونق، و محرک رشد اقتصادی، ارائه می کنند.
مزایای ساختمان های سبز را می توان در سه دسته زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی دسته بندی کرد. در اینجا، ما طیف وسیعی از حقایق و آمار را از منابع مختلف ارائه می کنیم که این مزایا را ارائه می دهند.
زیست محیطی
نشان داده شده است که ساختمانهای سبزی که گواهینامه ستاره سبز را در استرالیا دریافت کردهاند، ۶۲ درصد کمتر از ساختمانهای استرالیایی متوسط گازهای گلخانهای تولید میکنند .
ساختمانهای سبز که توسط شورای ساختمانهای سبز هند (IGBC) تأیید شدهاند، در مقایسه با ساختمانهای معمولی در هند، باعث صرفهجویی در مصرف انرژی 40 تا 50 درصد و صرفهجویی در مصرف آب 20 تا 30 درصد میشوند.
نشان داده شده است که ساختمانهای سبز که گواهینامه ستاره سبز را در آفریقای جنوبی دریافت میکنند، در مقایسه با استاندارد صنعت، به طور متوسط بین 30 تا 40 درصد انرژی و انتشار کربن در هر سال و بین 20 تا 30 درصد در آب آشامیدنی در هر سال صرفهجویی میکنند.
نشان داده شده است که ساختمان های سبزی که گواهینامه LEED را در ایالات متحده و سایر کشورها دریافت می کنند، 25 درصد انرژی کمتر و 11 درصد آب کمتر از ساختمان های غیر سبز مصرف می کنند.
اقتصادی
ساختمان های سبز تعدادی از مزایای اقتصادی یا مالی را ارائه می دهند که به طیف وسیعی از افراد یا گروه های مختلف مردم مربوط می شود، شامل صرفه جویی در هزینه در قبوض آب و برق برای مستاجران یا خانوارها (از طریق بهره وری انرژی و آب) . هزینه های ساخت و ساز کمتر و ارزش ملک بالاتر برای توسعه دهندگان ساختمان؛ افزایش نرخ اشغال یا هزینه های عملیاتی برای مالکان ساختمان؛ به صورت کلی می توان گفت که در سطح جهانی اقدامات جهانی بهره وری انرژی می تواند حدود 280 تا 410 میلیارد یورو در مصرف انرژی صرفه جویی کند ( معادل تقریباً دو برابر مصرف برق سالانه ایالات متحده) – کمیسیون اروپا، 2015.
صنعت ساختمان سبز کانادا 23.45 میلیارد دلار در تولید ناخالص داخلی ایجاد کرد و تقریباً 300000 شغل تمام وقت را در سال 2014 ایجاد کرد – شورای ساختمان سبز کانادا / گروه دلفی، 2016.
پیش بینی می شود که ساختمان سبز تا سال 2018 بیش از 3.3 میلیون شغل در ایالات متحده ایجاد کند – شورای ساختمان سبز ایالات متحده / بوز آلن همیلتون، 2015.
صاحبان ساختمان گزارش میدهند که ساختمانهای سبز – چه جدید و چه بازسازیشده – 7 درصد افزایش ارزش دارایی را نسبت به ساختمانهای سنتی دارند – Dodge Data & Analytics، 2016.
اجتماعی
مزایای ساختمان سبز فراتر از اقتصاد و محیط زیست است و نشان داده شده است که اثرات اجتماعی مثبتی نیز به همراه دارد. بسیاری از این مزایا مربوط به سلامت و رفاه افرادی است که در دفاتر سبز کار می کنند یا در خانه های سبز زندگی می کنند.
کارکنان دفاتر سبز و دارای تهویه مناسب 101 درصد افزایش در نمرات شناختی (عملکرد مغز) ثبت می کنند – هاروارد T.H. دانشکده بهداشت عمومی چان / مرکز عالی دانشگاه سیراکوز / دانشکده پزشکی SUNY Upstate، 2015.
کارمندان در دفاتر با پنجره به طور متوسط 46 دقیقه بیشتر در شب می خوابند – آکادمی پزشکی خواب آمریکا، 2013.
تحقیقات نشان می دهد که کیفیت بهتر هوای داخل ساختمان (غلظت کم CO2 و آلاینده ها و نرخ تهویه بالا) می تواند منجر به بهبود عملکرد تا 8 درصد شود – پارک و یون، 2011.
ساختمان سبز در ایران
در اسناد تاریخی ایران معماری کهن ایران زمین، با توجه به مصادیق فراوان قابل بحث و بررسی، به خوبی به مبانی پایداری وفادار بوده است. ساختمان های کهن ایران طوری طراحی شده اند که در زمستان به خوبی و سادگی گرم می شوند و در تابستان به راحتی خنک و این ساده ترین وکاربردی ترین مفهوم معماری پایداراست. دست کم از اصول معماری ایرانی خود بسندگی و پرهیز از بیهودگی را بدون کوچکترین کم و کاستی می توان با معماری پایدار(سبز) مطابق دانست و این یعنی معماری ایران خیلی قبل تر از آنکه دنیا به فکر نگرشی نو به معماری باشد اینگونه می آفریده است.
معماری پایدار در گذشته ایران تلفیق معماری با طبیعت و گیاهان یک ایده جدید نیست، طراحی فضاهای سبز از زمان توجه انسان ها به معماری شروع شد. ساخت محل زندگی شامل استفاده از مناطقی با طراحی باغ به عنوان یک روش هنری از دیرباز مورد توجه انسان ها بوده است. به عنوان مثال ساخت دیوارهای شیب دار در حدود 9166 سال قبل از میالد که با درختان و بوته های گل پوشیده شده بودند.
باغ های معلق بابل که شامل ستون های باغ مانند و کلبه های پوشیده شده از درخت بودند و…، همه و همه نشان از توجه عمیق انسان دیروز به معماری سبز دارد. اما رشد این پدیده به صورت علمی نخستین بار با ساخت سقف های سبز در قرن نوزدهم در کانادا و ایالت متحده رو به گسترش گذاشت. معماران مدرن گرا همچون لکوربوزیه، فرانک لوید رایت و روبرتو بورلی ماکس که از صاحبان اصلی ایده معماری سبز به شمار می روند، به ارتقاء مزایای باغ های سقفی پرداختند و دست به ساخت سقف های مدرن سبزی همچون رك ملز معروف در نیویورك و دری و تام در باغ لندن زدند.
نتیجه گیری
معماری سبز به ساختمان هایی اطالق می شود که در آن از مصالح سبز و تکنولوژی های سبز)مواد و مصالح قابل بازگشت به چرخه طبیعی( استفاده می شود و اثرات منفی آن را بر روی محیط اطرافش کم می کند. هدف از این نوع معماری هم سو شدن با محیط زیست است. فرآیند »سبز« در معماری فرآیندی جدیدی نیست. این فرایند از هنگامی که مردم برای اولین بار غاری رو به جنوب را از لحاظ دمایی بسیار مناسبتر از غار رو به شمال یافتند، وجود داشته است. موضوع جدید درك این موضوع است که این فرآیند برای محیط های مصنوعی و ساخته دست انسان بهترین فرآیند برای طراحی ساختمان ها است.